Prywatna impreza w zakładzie pracy na pożegnanie odchodzącego z pracy kolegi to sprawa dość ryzykowna i może się ona źle się skończyć dla jej uczestników w kwestii złamania prawa, a konkretnie zapisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Czy coś złego jest w organizowaniu pożegnalnych imprez w zakładzie pracy i co może grozić ich uczestnikom? Zdarza się dość często, że współpracownicy żegnają odchodzącego z pracy kolegę. Najczęściej ma to miejsce po godzinach pracy z powiadomieniem pracodawcy. Jeśli takowe spotkanie odbywa się za zgodą pracodawcy i jest bez alkoholu lub innych używek, to nikomu nic za to nie grozi. Inaczej sprawa wygląda, jeśli mimo powiadomienia przełożonego i otrzymania od niego zgody na towarzyskie spotkanie, w zakładzie pracy po godzinach pracy, na imprezie będą napoje alkoholowe, to wtedy dochodzi do złamania prawa, a mianowicie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Jakie zapisy zawiera ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, które mogą mieć odniesienie do wspomnianej na wstępie imprezy pożegnalnej w zakładzie pracy? Otóż art. 16. Ust. 1. ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi mówi, iż „Zabrania się wnoszenia napojów alkoholowych na teren zakładów pracy, stadionów i innych obiektów, w których odbywają się imprezy sportowe i rozrywkowe, a także obiektów lub miejsc objętych zakazem wnoszenia napojów alkoholowych.”, a to oznacza wprost, iż jest zakazane nie tylko spożywanie alkoholu w miejscu pracy, ale i samo jego wnoszenie. Dodatkowo pracodawcy tworząc regulaminy pracy często przywołują w nim także sformułowanie z tejże ustawy uzupełniając je o zapis, że samo wniesienie na teren zakładu pracy będzie traktowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Jakie są treści wyroków sądowych zapadłych na bazie pozwów o wnoszenie i spożywanie alkoholu w miejscu pracy? W sporze rozpatrywanym przez Sąd Rejonowy brał udział jako powód zwolniony dyscyplinarnie prarownik, który wniósł do zakładu pracy alkohol i zostawił go w szafce pracowniczej. Za ten incydent pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Pracownik pozwał pracodawcę wnosząc o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy, mimo, że w regulaminie pracy był stosowny zapis informujący o tym, że wnoszenie napojów alkoholowych na teren zakładu pracy jest ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych. Sąd uznał, iż faktycznie zaistniała określona w wypowiedzeniu przyczyna rozwiązania stosunku pracy oraz była ona prawdziwa, konkretna i obiektywna i nie budził wątpliwości sposób jej sformułowania. Zwolniony dyscyplinarnie pracownik wniósł apelację do sądu apelacyjnego, który w swym wyroku wskazał, iż zapis w regulaminie pracy o potraktowaniu wniesienia alkoholu do zakładu pracy jako ciężkiego naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, nie może być traktowany jako prawnie wiążąca przesłanka zastosowania sankcji ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, która jest przewidziana w art. 52 par. 1 pkt 1 Kodeksu Pracy (KP). Taka ocena dokonywana jest zatem na podstawie obiektywnych przesłanek wyrażonych w tym przepisie, a o ewentualnym zwolnieniu powinny każdorazowo decydować okoliczności, w jakich nastąpiło naruszenie przepisów wewnętrznych pracodawcy. Sąd przyznał, że zakaz wnoszenia alkoholu na teren zakładu świadczenia pracy jest pożądanym rozwiązaniem, jednakże nie oznacza to złamania zakazu ustanowionego regulacjami wewnętrznymi i każdorazowo będzie stanowiło zagrożenie interesów pracodawcy. Sąd Najwyższy w czerwcu 2019 roku (sygn. akt II PK 130/18) podtrzymał wyrok sądu apelacyjnego i podkreślił, że jednorazowe wniesienie przez pracownika alkoholu do zakładu pracy oraz pozostawienie go w odizolowanym miejscu, jakim jest szafka pracownicza, nie narusza interesów pracodawcy w sposób ciężki. Kiedy zatem dopuszczalne jest rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym? Zgodnie z przepisami rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym jest uzasadnione w przypadku wystąpienia winy umyślnej po stronie pracownika lub w wyniku jego rażącego niedbalstwa. Natomiast nieuzasadnione jest stosowanie tego przepisu, jeśli wina pracownika jest nieumyślna w postaci niedbalstwa lub lekkomyślności. Zastosowanie przez pracodawcę art. 52 par. 1 pkt 1 (KP) zawsze wymaga spełnienia trzech przesłanek, otóż są nimi: bezprawność zachowania pracownika (np. naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego)naruszenie lub zagrożenie interesów pracodawcyzawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jaki i rażące niedbalstwo Czy zatem spotkanie towarzyskie, czy impreza okolicznościowa na pożegnanie odchodzącego z pracy kolegi odbywające się w zakładzie pracy są w ogóle dopuszczalne? Owszem, są dopuszczalne. Jeśli bowiem pracodawca nieodpłatnie udostępni pomieszczenie zakładowe na potrzeby spotkania towarzyskiego, czy imprezy okolicznościowej na pożegnanie odchodzącego z pracy kolegi i jeśli uczestnicy imprezy nie naruszają porządku i spokoju, przepisów bhp, czy przeciwpożarowych oraz przepisów porządku publicznego, to oczywistym jest, iż nie naruszają oni obowiązków pracowniczych i wtedy nie jest zasadne stosowanie wobec nich najsurowszych sankcji prawa pracy, jak np. wypowiedzenie w trybie dyscyplinarnym. A jeśli na spotkaniu towarzyskim po godzinach pracy będzie alkohol, ale w symbolicznych ilościach, to czy również pracownikom grożą za to sankcje? Taki przypadek miał miejsce na zorganizowanym przez pracowników za zgodą pracodawcy spotkaniu towarzyskim, podczas którego doszło do spożycia niewielkiej ilości alkoholu, ograniczającej się do wypicia lampki szampana przez każdego z uczestników. Pech chciał, że na imprezie interweniował patrol policji zawiadomiony anonimowo o rzekomej libacji alkoholowej. Przeszukanie przez patrol sali, gdzie odbywała się impreza, nie potwierdziło donosu. Sprawa trafiła jednak do sądu, w wyniku czego zapadł wyrok mówiący o tym, że spotkanie towarzyskie w opisanych okolicznościach nie stanowiło ciężkiego naruszania podstawowych obowiązków pracowniczych, z uwagi na to, że nie doszło do naruszenia porządku i spokoju w miejscu pracy oraz porządku publicznego. Podsumowując, zorganizowanie imprezy towarzyskiej w zakładzie pracy, po godzinach pracy, połączonej ze spożywaniem alkoholu, nawet w małych ilościach, jest bardzo ryzykownym posunięciem mimo dość liberalnej wykładni sądu omawianej w ostatnim wątku. Stoi ono bowiem w sprzeczności z zapisami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Nie ma żadnej gwarancji, że w innym, konkretnym stanie faktycznym nie zapadnie inne rozstrzygnięcie.
W naszej restauracji, Idziemy w Góry, dokładamy wszelkich starań, aby takie chwile stały się wyjątkowe. Może to być początek nowej przygody dla Twojego kolegi czy koleżanki z pracy, ale również okazja, by uczcić to, co było i co nadejdzie. Chcesz zapytać o lokal i catering? Zadzwoń: 505 012 069. Impreza pożegnalna z pracownikami. Do powiększenia zysków firmy z pewnością przyczynia się zadowolenie pracowników z pracy. Dlatego też dobrym pomysłem jest organizowanie dla nich imprez integracyjnych. Pod pewnymi warunkami impreza dla pracowników może zostać zaliczona do kosztów podatkowych. Poniżej wyjaśniamy, kiedy impreza dla pracowników może być kosztem firmy, a kiedy nim nie dla pracowników jako koszt podatkowyZgodnie z definicją do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. W związku z tym wydatki, które nie spełniają tej definicji, nie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. Ponadto podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia wydatku, lecz także jego celowość i też kwalifikując do kosztów podatkowych wydatki na organizację imprezy dla pracowników, konieczne jest określenie celu, w jakim wydatek ten został wydatki związane z imprezą dla pracowników mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych, z takiej imprezy musi wynikać wprost cel przedsiębiorca mógł zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy dla pracowników, musi ona faktycznie mieć na celu poprawę atmosfery w pracy, a także integrację pracowników. W efekcie ma to przełożyć się na zwiększenie efektywności pracy, a co za tym idzie, do przysporzenia zysków w firmie. Powyższe zostało potwierdzone wieloma interpretacjami, między innymi interpretacją podatkową wydaną przez dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17 lutego 2014 r. nr ITPB3/423-559/13/PST, zgodnie z którą:"(...) jeżeli przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów. Należy więc mieć na uwadze, iż spotkania nie mogą mieć jedynie charakteru konsumpcyjnego czy rozrywkowego, a wydatki nie powinny wykraczać poza główny cel spotkania, jakim jest integracja bądź szkolenie i nie powinny mieć charakteru reprezentacji”.Przy czym to na przedsiębiorcy ciąży obowiązek udowodnienia związku pomiędzy prowadzoną działalnością a poniesionym wydatkiem. W związku z czym oprócz posiadania dowodów księgowych przedsiębiorca powinien sporządzić dokumentację, z której wynika motywujący i integrujący cel imprezy dla pracowników. Jedynie wydatki poniesione na organizację imprezy dla pracowników, które zostaną właściwie udokumentowane, mogą bowiem stanowić koszty uzyskania dla pracowników a wydatki na alkoholPracodawca organizujący imprezę dla pracowników powinien mieć na względzie, że do kosztów podatkowych nie może zaliczyć wydatków poniesionych na zakup alkoholu. Zdaniem organów podatkowych napoje alkoholowe nie są konieczne do zorganizowania imprezy dla pracowników. Ponadto nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodu lub zachowania jego źródła. Potwierdza to wyrok WSA we Wrocławiu z 5 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 4444/12:(...)wydatki na napoje alkoholowe, także te podawane przy okazji różnego rodzaju szkoleń i konferencji, nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Bez względu na taką ocenę pozostaje również ilość i rodzaj podawanego dla pracowników i innych osób spoza firmy w kosztach podatkowychOrganizując imprezę dla pracowników, należy również zastanowić się, kto będzie brał w niej udział - czy tylko pracownicy, czy też będą w niej uczestniczyć osoby towarzyszące spoza firmy lub kontrahenci. W sytuacji, gdy w imprezie dla pracowników będą też brać udział osoby spoza firmy, w tej części jest to już reprezentacja. A wydatki poniesione na reprezentację nie mogą zostać zaliczone do kosztów sytuacji, gdy w imprezie biorą udział również osoby spoza firmy, ciężko jest wyodrębnić koszty, które zostały poniesione wyłącznie w stosunku do nie jest możliwe wydzielenie i udokumentowanie wydatków poniesionych wyłącznie na pracowników, to koszty poniesione na organizację imprezy w całości nie stanowią kosztów uzyskania dla pracowników sfinansowana z ZFŚSJeżeli impreza dla pracowników została sfinansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, to wydatki poniesione na jej organizację nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków pracodawcy poniesionych na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Odliczenie VAT od wydatków poniesionych na organizację imprezy dla pracownikówPrzedsiębiorca, który zamierza odliczać podatek VAT od wydatków poniesionych na organizację imprezy dla pracowników, powinien przede wszystkim mieć na uwadze ogólną zasadę. Zasada ta mówi, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przedsiębiorcom w takiej części, w jakiej wydatek służył wykonaniu czynności związku z powyższym, jeśli podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane, to ma prawo do odliczenia podatku VAT w całości od wydatków poniesionych na organizację imprezy dla pracowników. Jeśli zaś wykonuje działalność mieszaną, to dokonuje odliczenia VAT w odpowiedniej proporcji. Natomiast w przypadku podatników zwolnionych z VAT prawo do odliczenia VAT nie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie dokonuje się odliczenia podatku VAT naliczonego od usług gastronomicznych oraz związku z powyższym przepisem przedsiębiorca nie dokona odliczenia VAT od wydatków poniesionych na jedzenie w restauracji oraz noclegu w hotelu, nawet jeśli wydatek ten ma związek z działalnością prowadzoną przez podatnika, która jest opodatkowana podatkiem jednak mieć na względzie, że usługi gastronomiczne nie są tym samym co usługi cateringowe. W rozumieniu art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT catering nie stanowi bowiem usługi gastronomiczna świadczona jest w restauracji, zaś przez catering rozumie się dostarczenie gotowej potrawy, zamówionej do lokalizacji określonej przez zamawiającego. Dlatego też jeśli przedsiębiorca zakupi usługi cateringowe w ramach organizacji imprezy dla pracowników, to przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tego jednak pracodawca dokona zakupu całej usługi organizacji imprezy dla pracowników, to co do zasady ograniczenie odliczenia podatku naliczonego nie ma zastosowania. Potwierdza to interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 lipca 2008 r. sygn. ILPP1/443-436/08-4/BD:(...) ograniczenie odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług noclegowych i gastronomicznych nie ma jednak zastosowania w sytuacji , gdy przedmiotem zakupu jest cała impreza integracyjna, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi noclegowe, czy gastronomiczne. Zatem w sytuacji otrzymania od podmiotu trzeciego – usługodawcy świadczącego usługę – faktury VAT za całościową organizację imprezy, w której poszczególne elementy stanowią integralną część usługi, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury. K9Mg.